Drie jaar na het grote Europese bierfestival in Kopenhagen vond ik het wel weer eens tijd om een kijkje en proefje te nemen op het festival in Europa waar de meeste bieren bieren verkrijgbaar zijn. Bo Jensen, Landsformand Danske Ølentusiaster, had me tijdens het GBBF in 2010 hiervoor uitgenodigd, en met Dirk Breedveld van de De 12 Balcken kon ik meerijden. Donderdag 26 mei jl. vingen we de heenreis aan….
Het aantal brouwerijen dat vertegenwoordigd was was niet te tellen; naast eigen brouwerijstands waren er diverse vertegenwoordigers van meerdere (buitenlandse) brouwerijen. Naast Denemarken waren er onder andere bieren uit Amerika, België, Duitsland, Engeland, Ierland, Italië, Nederland, Schotland, Tsjechië en Zweden. In totaal zo’n 1000 verschillende. Ik heb de vreemdste bieren geproefd, waaronder bieren met zeelucht, diacetyl (waar kom je het niet tegen), DMS, slagroom, nummers, Habanero pepers en Madame Jeanette pepers. De laatste twee kan je het beste op het einde van het festival drinken, want veel smaakherkenning komt er niet achteraan.
Bier slush ice
Ik heb een stout geproefd met zoveel umami, dat je het zo over je bami kon gieten. Grappig maar twijfelachtig was bier slush ice: een stout die in zo´n ronddraaiend vriesding is bevroren. Doordat het bier in “bevroren” vorm een hardere bitterheid krijgt, wordt er (behoorlijk wat!) suiker toegevoegd. Helaas voert dit bij het proeven sterk de boventoon. Ook stonden er studenten met een project waarin bier gebrouwen was, waarbij het mouten van de gerst overgeslagen werd en er tijdens het maischen enzymen toegevoegd werden. Op die manier worden er zeer veel transportkosten, water en energie bespaard. Een zeer interessant project, doch aan het eindresultaat mocht nog wel wat gesleuteld worden.
Donderdag is altijd de rustigste dag; nog geen 2000 personen passeerden de entree, vrijdag na werktijd is het het drukst (zie onderstaand filmpje) en zaterdag zijn de aantallen het beste gespreid. De teller stond de laatste dag om 23:00 uur op 13.049 bezoekers. Wat mij opviel is dat zowel het baardgehalte als het aantal blinden en slechtzienden hoog was. Bij het eerste kan ik me wat voorstellen, bij het tweede heb ik geen verklaring. Wel grappig was dat een brouwer daarop inhaakte door een bier te presenteren met op het etiket de ingrediënten in braille. Op die manier waren wij, de zieners, aan het blindproeven!
Mikkeller Bar
Het was leuk dat een afvaardiging van het team van Brouwerij De Molen er was, gezellig met het gehele BeerTemple barpersoneel en onderhoudend met Tim Webb in zijn boekenstand. Voor het festival was het heerlijk vertoeven in het nostalgische Tivoli en na het festival niet te versmaden in het bedevaartsoort voor bierliefhebbers: de Mikkeller Bar. Een tip als je daar bent: Don´t order Satan´s Shit!
Lees ook:Ølfestival København 2011
Lees ook:Wormer Bierfestival weer terug op oude locatie
Lees ook:Eerste Abbey Beer Festival in Nederland
Lees ook:Nieuwe Utrechtse brouwerij vandeStreek bier
Lees ook:Londen snelstgroeiende brouwstad in UK
Leuk verhaal Frans!!
Waar ik wel benieuwd naar ben is het volgende: Op het jubileum festival van een aantal jaren geleden sprak ik een bekende van me die vaker naar Deense festivals was geweest en zich toen al beklaagde dat de traditionele Deense bieren verdwenen om plaats te maken voor bieren die op zijn best geïnspireerd waren door de Amerikaanse en op zijn slechtst gewoon kopieën van Amerikaanse bieren waren. Dus waar er veel nieuwe bieren waren werd een biertraditie volgens hem onder dat geweld vermorzeld. Heb je toevallig mee gekregen hoe dat nu zit? Heeft die trend zich voorgezet (en zijn de traditionele bieren nu helemaal verdwenen), of zijn er ergens nog mensen die tegen die stroom inroeien en niet mee gaan in de veramerikanisering van de bierwereld?
Natuurlijk is er een deel van de brouwerijen in Denemarken die bieren produceren die op de Amerikaanse leest geschoeid zijn. Ik denk ook dat een deel van de groei in het land een gevolg is van de successen in Amerika. Maar ik heb toch zeker veel bieren geproefd die brouwers een eigen identiteit mee hebben gegeven. Ik denk dat alles in de loop der tijd wel een eigen plek/smaak krijgt. En in hoeverre kan je van Deense traditie spreken als er zo’n 15 jaar geleden nog maar vijf brouwerijen waren?