De ongezouten waarheid van Gose

Gose is een bier dat je niet snel tegenkomt. Het is een typisch Duits bier en een van de weinige biertypen waarin zout verwerkt is. Recent heb ik een blonde en donkere variant geproefd, welke alleen uit elkaar te houden zijn door de kleur dop. In casus waren deze afkomstig van Brauhaus Goslar in de plaats Goslar in de regio Harz. Het bier is vernoemd naar het riviertje dat door Goslar stroomt. Buiten Goslar wordt het bijvoorbeeld ook in Leipzig gebrouwen.

Helle Gose
Het bier is mistig bleekgeel en heeft een zeer moutig aroma, alsof je in een hooischuur staat of in een op dat moment brouwende brouwerij rondloopt. Bij de eerste slok heb je het idee dat je een fris alcoholvrij bier of nog niet geheel uitvergist wort of jongbier aan het drinken bent. In de (korte) nasmaak komt er een basissmaak naar voren die je niet zo snel in bier tegenkomt: zout. Als je je glas een tijdje laat staan begint het zout “zijn werk te doen”: je krijgt dorst!

Dunkle Gose
Al moet ik zeggen dat ik de bieren op verschillende dagen geproefd heb, naar mijn idee heeft deze variant een meer aangenaam en frisser moutbouquet, welke uitnodigt tot drinken. Het amber- tot koperkleurige bier heeft wel weer die moutige, Duits-eigen smaak, met een vleugje caramel. Weinig meer, maar wel strak, zuiver. In de nasmaak komt er een lichte bitterheid naar voren, die uitvloeit in – wederom – dezelfde moutsmaak, welke ik minder prettig vind dan die in het aroma. Ook hier, naarmate het bier opwarmt komt het zout in zowel het aroma als de nasmaak opzetten.

 Het bier is van origine een bier van spontane gisting, dat met koriander en zout op smaak werd gebracht. Tegenwoordig is het een bier van gemengde gisting; met melkzuur. Doch ik moet zeggen dat ik hier geen melkzuur heb kunnen ontdekken. Er is nog meer over dit bier te vertellen, maar dan wordt het zo’n verhaal hier…

Alleen het etiket dan nog:
Op het etiket is (vertaald) de ingrediëntenlijst te lezen: Harzer brouwwater, gerstemout, Weizenmout, hop, gist, zout, koriander. Het laatste kruid is trouwens redelijk subtiel aanwezig. Het bier volgt hiermee niet het Duitse Reinheitsgebot uit 1516, omdat er voor bepaalde regionale specialiteiten een uitzondering werd gemaakt. Verder op het etiket staat “Vor Erwärmung schützen”. Dat betekent niet dat je het voor verwarming moet schudden, maar dat je het tegen verwarming moet beschermen.

 Overall ben ik niet weg van dit biertype. De donkere variant vind ik koud een goede dorstlesser (het bier is ook laag alcoholisch: 4,8%), maar als het op begint te warmen komen er smaken vrij die niet mijn vrienden zijn. Ik zou zeggen: “Probeer het zelf eens!”

Lees ook:Bier proeven: Achel Extra Bruin
Lees ook:Hoegaarden lanceert ook alcoholvrij 0.0
Lees ook:St. Bernardus Abt 12 versus Westvleteren 12
Lees ook:Bier proeven: Budels Batavier
Lees ook:Straffe Hendrik Quadrupel: Top